Na het goed bevallen experiment met onze wilde gist Chenin Blanc in 2007 is het nu de beurt aan onze groot Parys Chardonnay om op zijn eigen gist (wilde giste), die zich van nature in mindere of meerdere mate op de druif bevinden, suikers om te zetten in alcohol, het zogenaamde fermentatie proces.
We gaan dus geen industrieel vervaardigde kunstmatige gisten bijvoegen om het fermentatie proces op te starten en gegarandeert binnen 2 weken af te ronden. Bij wilde giste is dat namelijk niet gegarandeerd, soms start het fermentatie proces zelfs niet op het stopt voordat alle suikers zijn omgezet in alcohol.
Het voordeel is echter dat, door geen kunstmatige gisten toe te voegen, we wel het terroir optimaal kunnen laten spreken in onze wijn en DAT is wat we willen.
Vrijdagochtend dus vroeg de Chardonnay geoogst. Voor 8 uur waren we als eerste met de lorry (vrachtwagen) bij de kelder. Normaal wordt er Meta bijgevoegd voordat de druiven worden gecrushed bij Boland. Dit om eventuele spinnetjes e.d. te verdelgen, maar niet bij onze Chardonnay. Een van de nadelen van het bijvoegen van Meta is, dat het natuurlijk gisten bemoeilijkt wordt.
Vrijdagochtend dus vroeg de Chardonnay geoogst. Voor 8 uur waren we als eerste met de lorry (vrachtwagen) bij de kelder. Normaal wordt er Meta bijgevoegd voordat de druiven worden gecrushed bij Boland. Dit om eventuele spinnetjes e.d. te verdelgen, maar niet bij onze Chardonnay. Een van de nadelen van het bijvoegen van Meta is, dat het natuurlijk gisten bemoeilijkt wordt.
Ook worden speciaal voor ons de pijpen die leiden naar onze tank schoon gespoten. Ander boeren die met hun lorries na ons binnen komen vinden dit niet leuk, omdat ze haast hebben om zo snel mogelijk weer terug te komen op hun wynplaas. Want de druiven moeten eraf.
Na het crushen wordt het sap dus van onze druiven naar een kleine stainless steel tank gepompt om 24 uur uit te zakken. De moer( = bezinksel) komt dan niet in de houten vaten terecht als we het sap van de tank overhevelen naar deze vaten.
Zaterdag ochtend om 8 uur wederom bij de kelder om het sap uit de tank naar de nieuwe franse houten vaten te “transporteren” . Dat betekent gewoon een slang aan de tank koppelen en het uiteinde in het vat steken. Om 9 uur waren we klaar, fluitje van een cent. De Groot Parys Chardonnay zit in het vat! Nu maar hopen dat de germentatie op gang komt.
De kop voor wat betreft onze eigen wijn is ervanaf. Volgende week onze Chenin!
