Vorige week, zondag ochtend om 08:30, konden we de stokkies ophalen bij de kweker. Ze stonden al op ons te wachten, keurig ingepakt tegen uitdroging. Na een uurtje of elf rijden door ons prachtige land, kwamen we in Ladybrand, vlakbij de grens van Lesotho. Daar is zo ie zo al weinig te doen, maar op zondag avond is dus echt alles dicht. Behalve, zoals overal ter wereld de chinees. Daar zaten zelfs ongeveer 40 chinezen te eten, dus dat was een goed teken. Chinezen gedetacheerd in Lesotho op zoek naar..... grondstoffen, zoals op veel plaatsen in Afrika. Heerlijke maaltijd genoten dus!We hadden een aantal weken geleden een import vergunning van Phatela op de fax ontvangen, maar zelf waren we vergeten om een exportvergunning aan te vragen, dus dat moest dus aan de grens. De douane verwijst je dan door naar een clearing agent. Meegelopen met een jongeman die die funktie blijkbaar vervulde naar het kantoor. Een dame vulde voor 30 Randjes vlotjes het formulier in. Wat het precies was, in welke hoeveelheden en of er geen ziektes aanwezig waren was absoluut onbelangrijk. Het enige wat telde was in welke categorie het moest vallen. Het werd categorie 14; “vegetables materials for any kind used, primarly for planting”. Niet helemaal wat het was, maar wel zonder invoer rechten. ☺
Helaas bleek bij terugkomst aan het loket bij de grens, dat enige collega clearing agents voor ons waren met bakken formulieren. Nadat duidelijk was dat we niet van plan waren middels overhandiging van geld en/of goederen eerder aan de beurt te komen, bleek onze clearing agent het gelukkig toch voor elkaar te krijgen om voor de enorme pakken formulieren even snel de onze gestempeld te krijgen.
De dame bij de grens van Lesotho wilde ook nog wel even kijken. Dat mocht, maar toen ze ook wel graag zo’n plantje wilde, hebben we dat toch vriendelijk geweigerd. En jawel, het was gelukt; we waren met de jonge wijngaardstokken in Lesotho.
