skip to main |
skip to sidebar
.jpg)
Omdat dochter Puck van vrienden Jo en Caroline vandaag een hart operatie moest ondergaan, aan mama Mamothiba gevraagd of zij niet een sangoma (afrikaanse traditionele genezer) wist die een kleine ceremonie kon doen. Maar nee, Mamothiba is een moderne vrouw; als ik ziek ben ga ik gewoon naar de kliniek. En gelovig was ze al helemaal niet, dus waren wij aangewezen op de symbolieken uit het katholieke geloof. De brandende kaars voor mensen die steun nodig hebben. Vanaf het midden van de negentiende eeuw hebben een aantal franse missionarissen in Lesotho uiterst vruchtbaar werk gedaan, dus de kerk is een bekend begrip en de paus heeft zelfs in 1988 een bezoek gebracht aan de kerk/kathedraal van Roma. De mensen in Lesotho zijn nog steeds diepgelovig, maar dit natuurlijk wel met ritme en een afrikaanse spirituele twist. Kerken zitten daar ook nog vol. Elke zondag minimaal 1000 zielen! De kerk – die geheel niet past in het afrikaans tafereel maar wel prachtig gelegen is - was gesloten. Wel werden we ontvangen door meer dan 100 uitbundig zigende en dansende kinderen die next door op een schooltje zaten. Na deze “aanval” te hebben “overleefd” toch nog een beetje rondgelopen en na nog eens kloppen en vragen of er niet iemand was met een sleutel ging, tot onze verbazing, tóch ineens de deur open. En daar stond Steve, een kunstenaar die opgeleid bleek te zijn voor zijn Bachelor of Arts in Bloemfontein (ZA). Hij had de kerk voorzien van de meest afschuwelijke muurschilderingen (engelen) en was nu bezig om een groot Maria beeld te maken dat buiten de kerk moest komen te staan voor een grote cermonie die eind augustus plaatsvind. Steve had ook zijn laptop bij zich en heeft ons in twee uur tijd door zijn oevre heen gepraat. Zeer boeiend en, in tegenstelling tot de engelen in de kerk, indrukwekkend. Je zit dan in een grote lege kerk in zwart afrika en praat met een kunstenaar die helemaal gek is van jawel... Jeroen Bosch!! Vervolgens de kaars ontstoken, goede sterke gedachten naar Puck gezonden en daarna met Steve en zijn aanstaande vrouw in Roma iets gaan eten. Dat wil zeggen een bord kip met patat. In tegenstelling tot wat de naam Roma doet verwachten is er op culinair vlak namelijk niet meer te krijgen. Gezellig doorgekletst over zijn aspiraties en aangegeven dat hij een website moest maken (moeilijk) of toch minimaal een weblog om zijn werk op te tonen. Daarna Steve en zijn lief weer afgezet te hebben bij de kerk, die onder een prachtige sterrenhemel geheel donker was, op een brandend lichtpuntje (kaarsje) na. ☺Morgen het vervolg.
.jpg)
Omdat dochter Puck van vrienden Jo en Caroline vandaag een hart operatie moest ondergaan, aan mama Mamothiba gevraagd of zij niet een sangoma (afrikaanse traditionele genezer) wist die een kleine ceremonie kon doen. Maar nee, Mamothiba is een moderne vrouw; als ik ziek ben ga ik gewoon naar de kliniek. En gelovig was ze al helemaal niet, dus waren wij aangewezen op de symbolieken uit het katholieke geloof. De brandende kaars voor mensen die steun nodig hebben. Vanaf het midden van de negentiende eeuw hebben een aantal franse missionarissen in Lesotho uiterst vruchtbaar werk gedaan, dus de kerk is een bekend begrip en de paus heeft zelfs in 1988 een bezoek gebracht aan de kerk/kathedraal van Roma. De mensen in Lesotho zijn nog steeds diepgelovig, maar dit natuurlijk wel met ritme en een afrikaanse spirituele twist. Kerken zitten daar ook nog vol. Elke zondag minimaal 1000 zielen! De kerk – die geheel niet past in het afrikaans tafereel maar wel prachtig gelegen is - was gesloten. Wel werden we ontvangen door meer dan 100 uitbundig zigende en dansende kinderen die next door op een schooltje zaten. Na deze “aanval” te hebben “overleefd” toch nog een beetje rondgelopen en na nog eens kloppen en vragen of er niet iemand was met een sleutel ging, tot onze verbazing, tóch ineens de deur open. En daar stond Steve, een kunstenaar die opgeleid bleek te zijn voor zijn Bachelor of Arts in Bloemfontein (ZA). Hij had de kerk voorzien van de meest afschuwelijke muurschilderingen (engelen) en was nu bezig om een groot Maria beeld te maken dat buiten de kerk moest komen te staan voor een grote cermonie die eind augustus plaatsvind. Steve had ook zijn laptop bij zich en heeft ons in twee uur tijd door zijn oevre heen gepraat. Zeer boeiend en, in tegenstelling tot de engelen in de kerk, indrukwekkend. Je zit dan in een grote lege kerk in zwart afrika en praat met een kunstenaar die helemaal gek is van jawel... Jeroen Bosch!! Vervolgens de kaars ontstoken, goede sterke gedachten naar Puck gezonden en daarna met Steve en zijn aanstaande vrouw in Roma iets gaan eten. Dat wil zeggen een bord kip met patat. In tegenstelling tot wat de naam Roma doet verwachten is er op culinair vlak namelijk niet meer te krijgen. Gezellig doorgekletst over zijn aspiraties en aangegeven dat hij een website moest maken (moeilijk) of toch minimaal een weblog om zijn werk op te tonen. Daarna Steve en zijn lief weer afgezet te hebben bij de kerk, die onder een prachtige sterrenhemel geheel donker was, op een brandend lichtpuntje (kaarsje) na. ☺Morgen het vervolg.
