Saturday, May 3, 2014

Verkiezingen in Zuid Afrika (1)

Volgende week woensdag vinden er landelijke en provinciale verkiezingen plaats in Zuid Afrika. De vijfde democratische verkiezingen alweer sinds de "afschaffing" van apartheid. 20 jaar na dit feit blijft het een mirakel dat er geen massaal bloedvergieten heeft plaatsgevonden in dit land. Voor een groot deel te danken aan de leiders van het ANC, met Mandela als boegbeeld, maar ook dankzij een aantal visionairen binnen het blank establishment. Na twintig jaar staat het onomstotelijk (onderzoek op onderzoek bevestigt dit) vast dat het voor het overgrote deel van de mensen beter is toeven in Zuid Afrika. Voor zwart maar zeker ook voor blank. En dat is ook te danken aan het ANC. Het ANC beschikt nu dus reeds 20 jaar over een comfortabele meerderheid. Dat is prettig omdat dit stabiliteit geeft. En dat is wat een land nodig heeft na zo'n heftige periode in haar historie. Discussies vinden in de meest brede zin (dienen ook als uitlaatkleppen van pijn uit het verleden) plaats binnen de ANC die in zijn gelederen ook de vakbonden en de communistische partij huisvest. Er zitten echter ook nadelen aan het hebben van 20 jaar absolute macht. Macht (if not effectively counter balanced) corrumpeert en dat lijkt zich te institutionaliseren in de afgelopen jaren. Zuma, de president van Zuid Afrika, lijkt dit te belichamen. Gelukkig heeft Zuid Afrika een aantal instituten (bijvoorbeeld de public protector) die als gevolg van de constitutie in het leven zijn geroepen, een zeer actieve civil society en over het algemeen onafhankelijke pers die proberen tegengas te geven indien noodzakelijk. Maar is dit voldoende en wordt dit ook als relevant gezien door de kiezer. Dat gaan we deze week zien. Dat de ANC een ruime meerderheid houdt staat buiten kijf. Echter de centrale vraag is of deze absolute meerderheid wederom slinkt met een paar percentage punten zoals in de vorige verkiezingen of juist niet. Het (substantieel) slinken zou de ANC namelijk wakker kunnen schudden omdat het zou aangeven dat er wel eens een toekomst zou kunnen komen zonder een absolute meerderheid.